Profilaktyka zaburzeń funkcji poznawczych adresowana jest do osób zagrożonych pojawieniem się określonych problemów z pamięcią, koncentracją uwagi, postrzeganiem, itp. (ze względu na wiek, wpływ czynników zewnętrznych, określone schorzenia neurologiczne i inne niedomagania) lub też chcących przeciwdziałać ewentualnym dysfunkcjom. Regularne treningi funkcji poznawczych pozwalają utrzymywać ich sprawność możliwie jak najdłużej oraz wpływać na ich jakość.

Szerokie spektrum oddziaływań, wykorzystywane w ramach prowadzonych treningów terapeutycznych, pozwala na stymulowanie wszystkich obszarów funkcji poznawczych i utrzymywanie ich na odpowiednim poziomie. Zarówno metody tradycyjne, jak i specjalistyczne programy terapeutyczne identyfikują wszelkie, ewentualne niedomagania i ukierunkowują określone ćwiczenia celem wyrównania sprawności funkcji poznawczych w danym obszarze.

Sposób i intensywność prowadzenia terapii w zakresie profilaktyki zaburzeń funkcji poznawczych, podyktowane są określonymi potrzebami dostosowanymi do bieżących możliwości i ewentualnych deficytów zagrażających pacjentowi.

Korzyści i efekty, jakie może przynieść profilaktyka funkcji poznawczych:

  • poprawa pamięci – systematyczne ćwiczenia poznawcze i pamięciowe pomagają w poprawie pamięci krótkotrwałej oraz długotrwałej, co może znacząco ułatwić codzienne funkcjonowanie;
  • poprawa koncentracji uwagi - odpowiednio dobrane ćwiczenia wspomagające koncentrację uwagi poprawiają umiejętność selektywnego skupiania się na treściach i komunikatach istotnych, co warunkuje sprawne wykonywanie złożonych zadań, prowadzenie konwersacji i poprawia jakość odnajdywania się w wielu sytuacjach życia codziennego;
  • poprawa funkcji wykonawczych - rehabilitacja funkcji poznawczych może wpłynąć na poprawę funkcji wykonawczych, takich jak planowanie, organizacja, podejmowanie decyzji i rozwiązywanie problemów. To przekłada się na większą samodzielność i efektywność w codziennych czynnościach, umacnia wiarę we własne możliwości i poprawia przez to ogólną jakość życia;
  • poprawa zdolności komunikacyjnych - odpowiednie ćwiczenia poprawiają zdolności językowe (zarówno w mowie, jak i w piśmie), co sprzyja lepszej komunikacji i interakcji społecznej;
  • poprawa nastroju i samopoczucia - nawet niewielkie, ale zauważalne efekty terapii funkcji poznawczych wpływają pozytywnie na samopoczucie seniorów, podnoszą ich samoocenę, pomagają pokonać własne ograniczenia i pośrednio uniknąć uczucia izolacji społecznej;
  • zwiększenie samooceny i poczucia własnej wartości - sukcesywne ograniczanie deficytów w obszarze funkcji poznawczych przyczynia się do zwiększenia poczucia kontroli nad własnym życiem oraz zauważalnego wzrostu samooceny i poczucia własnej wartości, co bezpośrednio przekłada się na poprawę jakości życia.
Pojedyncza sesja terapeutyczna trwa 40 min. Przewidywana ilość sesji w cyklu profilaktycznym ustalana jest podczas opracowywania indywidualnego planu terapii. Regularne zajęcia odbywają się w gabinecie terapeutycznym wyposażonym w nowoczesne stanowisko komputerowe oraz wszelkie, niezbędne pomoce terapeutyczne.
diagnoza
1. Diagnoza

Terapię rozpoczynają testy, pozwalające określić ewentualne deficyty w sferze funkcji poznawczych. Diagnoza i wywiad terapeutyczny są podstawą do stworzenia indywidualnego planu terapii.

opracowanie planu terapii
2. Plan terapii

Terapeuta opracowuje indywidualny plan terapii, którego celem jest utrzymanie w możliwie najlepszej dyspozycji i przez najdłuższy czas wszelkich funkcji poznawczych oraz niwelowanie ewentualnych deficytów.

cykl terapii
3. Cykl sesji terapeutycznych

Terapeuta dobiera odpowiednie narzędzia (moduły programu RehaCom lub inne programy terapeutyczne) i przeprowadza cykl sesji terapeutycznych mających na celu zrealizowanie założeń indywidualnego planu terapii.

analiza
4. Analiza wyników

W trakcie cyklu sesji treningowych dokonywane są bieżące analizy i kontrole wyników. Na koniec cyklu przeprowadzane są końcowe testy pozwalające określić osiągnięte rezultaty.