Szerokie spektrum oddziaływań, wykorzystywane w ramach prowadzonych treningów terapeutycznych, pozwala na stymulowanie wszystkich obszarów funkcji poznawczych i utrzymywanie ich na odpowiednim poziomie. Zarówno metody tradycyjne, jak i specjalistyczne programy terapeutyczne identyfikują wszelkie, ewentualne niedomagania i ukierunkowują określone ćwiczenia celem wyrównania sprawności funkcji poznawczych w danym obszarze.
Sposób i intensywność prowadzenia terapii w zakresie profilaktyki zaburzeń funkcji poznawczych, podyktowane są określonymi potrzebami dostosowanymi do bieżących możliwości i ewentualnych deficytów zagrażających pacjentowi.
Korzyści i efekty, jakie może przynieść profilaktyka funkcji poznawczych:
- poprawa pamięci – systematyczne ćwiczenia poznawcze i pamięciowe pomagają w poprawie pamięci krótkotrwałej oraz długotrwałej, co może znacząco ułatwić codzienne funkcjonowanie;
- poprawa koncentracji uwagi - odpowiednio dobrane ćwiczenia wspomagające koncentrację uwagi poprawiają umiejętność selektywnego skupiania się na treściach i komunikatach istotnych, co warunkuje sprawne wykonywanie złożonych zadań, prowadzenie konwersacji i poprawia jakość odnajdywania się w wielu sytuacjach życia codziennego;
- poprawa funkcji wykonawczych - rehabilitacja funkcji poznawczych może wpłynąć na poprawę funkcji wykonawczych, takich jak planowanie, organizacja, podejmowanie decyzji i rozwiązywanie problemów. To przekłada się na większą samodzielność i efektywność w codziennych czynnościach, umacnia wiarę we własne możliwości i poprawia przez to ogólną jakość życia;
- poprawa zdolności komunikacyjnych - odpowiednie ćwiczenia poprawiają zdolności językowe (zarówno w mowie, jak i w piśmie), co sprzyja lepszej komunikacji i interakcji społecznej;
- poprawa nastroju i samopoczucia - nawet niewielkie, ale zauważalne efekty terapii funkcji poznawczych wpływają pozytywnie na samopoczucie seniorów, podnoszą ich samoocenę, pomagają pokonać własne ograniczenia i pośrednio uniknąć uczucia izolacji społecznej;
- zwiększenie samooceny i poczucia własnej wartości - sukcesywne ograniczanie deficytów w obszarze funkcji poznawczych przyczynia się do zwiększenia poczucia kontroli nad własnym życiem oraz zauważalnego wzrostu samooceny i poczucia własnej wartości, co bezpośrednio przekłada się na poprawę jakości życia.
1. Diagnoza
Terapię rozpoczynają testy, pozwalające określić ewentualne deficyty w sferze funkcji poznawczych. Diagnoza i wywiad terapeutyczny są podstawą do stworzenia indywidualnego planu terapii.
2. Plan terapii
Terapeuta opracowuje indywidualny plan terapii, którego celem jest utrzymanie w możliwie najlepszej dyspozycji i przez najdłuższy czas wszelkich funkcji poznawczych oraz niwelowanie ewentualnych deficytów.
3. Cykl sesji terapeutycznych
Terapeuta dobiera odpowiednie narzędzia (moduły programu RehaCom lub inne programy terapeutyczne) i przeprowadza cykl sesji terapeutycznych mających na celu zrealizowanie założeń indywidualnego planu terapii.
4. Analiza wyników
W trakcie cyklu sesji treningowych dokonywane są bieżące analizy i kontrole wyników. Na koniec cyklu przeprowadzane są końcowe testy pozwalające określić osiągnięte rezultaty.